به گزارش روابط عمومی باشگاه فرهنگی ورزشی سپاهان و به نقل از عصر اصفهان، تیم فوتبال بانوان سپاهان که فصل گذشته نایب قهرمان رقابتها شده بود، لیگ امسال را با تغییرات زیادی شروع کرد و نتوانست نتایج فصل قبل را تکرار کند. به همین منظور عصر اصفهان با هاجر دباغی، مهاجم ملیپوش سپاهان گفتگویی ترتیب داده که در زیر میخوانید:
عملکرد سپاهان را در پایان نیمفصل اول چگونه ارزیابی میکنید؟
سیاستگذاری باشگاه امسال جوانگرایی و بومیگرایی بود و ابتدای فصل ۷ نفر از بازیکنان اصلی که سال گذشته کنار هم بازی میکردیم، از تیم جدا شدند و علاوه بر این با توجه به رویکردی که باشگاه داشت، بازیکنان ذخیره تیم هم تغییر کردند و به تیمهای دیگری پیوستند. از طرفی من هم برای جام باشگاههای آسیا به تیم کرالای هند رفته بودم و اضافه شدنم به تیم چند هفتهای زمان برد و همه این عوامل باعث شد که در نیمفصل اول نتوانیم نتایج فصل قبل را تکرار کنیم.
حضور ” نیلوفر اردلان” در سپاهان چقدر موثر بوده؟
نیلوفر اردلان مربی فوقالعادهای است اما با توجه به تغییرات و جوانگرایی که در تیم اتفاق افتاده بود، برای هماهنگ کردن تیم کار سختی داشت؛ از طرفی کار کردن با بازیکنان جوان خیلی سخت است و هماهنگ کردن بازیکنان به زمان نیاز دارد. بازیکنان جوان ما در این نیمفصل تجارب خوبی به دست آوردهاند و تیم به هماهنگی نسبی رسیده و امیدوارم که در نیمفصل دوم بتوانیم امتیازاتی که از دست دادهایم را جبران کنیم.
برای قهرمانی باید ثبات داشت؛ لیگ بانوان پیشرفتی نداشته
فکر میکنید سپاهان پتانسیل قهرمانی را دارد؟
قهرمان شدن نیازمند ثبات است؛ تیم خاتون بم در طول این چند سال تغییرات کمی داشته و هر سال چارچوب و بدنه اصلی تیم حفظ میشود و طبیعتا راحتتر میتوانند کار کنند، اما سپاهان به طور معمول تغییرات زیادی دارد و اگر قرار باشد برای قهرمانی بجنگیم، باید شرایط فراهم شود و مسئولین باشگاه برنامه بلندمدتی را مدون کنند تا به این مهم دست پیدا کنیم.
سطح کیفی لیگ امسال را چه طور دیدید؟
امسال بازیکنان در تیمهای مختلف پخش شدند و شکل امتیازات نشان میدهد که تیمها قدرت پایاپایی دارند و میتوانم بگویم که امسال بر خلاف گذشته لیگ از پیش تعیین شده نیست. فصول گذشته به غیر از چند بازی خاص، از قبل میتوانستیم بفهمیم که کدام تیم بازی را میبرد، اما امسال نتایج غیرقابل پیشبینی شده و تیمها در بازیهایی متوقف میشوند که اصلا قابل انتظار نیست؛ با همه این تفاسیر نمیتوان گفت که سطح کیفی لیگ بالا رفته است.
مدیران لیگ برتری به فوتبال بانوان کملطفی میکنند
برای پیشرفت لیگ بانوان به چه مولفههایی نیاز است؟
لیگ بانوان زمانی پیشرفت میکند که باشگاهها به فوتبال بانوان ورود و در این عرصه تیمداری کنند؛ منحل شدن تیم بانوان ذوبآهن اتفاق بسیار بدی است و بدتر از آن پرسپولیس، استقلال و حتی فولاد خوزستان در بخش بانوان حاضر نیستند و هر سال فقط در حد حرف وعده میدهند که میخواهند در بخش بانوان تیمداری کنند و بعد انصراف میدهند و کسی هم این مسئله را جدی نمیگیرد؛ لیگ ما زمانی پیشرفت میکند که همه چیز آن روی اصول باشد؛ من سالهاست که در سپاهان و برای یک باشگاه بازی میکنم و اینجا همه چیز روی اصول پیش میرود و امیدوارم که این بستر برای سایر تیمها هم فراهم شود و تنها آن موقع است که میتوانیم بگوییم که یک لیگ حرفهای داریم و سطح مسابقات رو به پیشرفت است.
چرا متولیان ورزش و فدراسیون فوتبال نمیتوانند باشگاههای بزرگ را در بخش بانوان ملزم به تیمداری کنند؟
خود ما هم هیچ دلیل قانع کنندهای پیدا نمیکنیم چون خیلی از باشگاهها مثل گلگهر سیرجان، مس رفسنجان و فولاد خوزستان زیرساخت لازم و بودجه مورد نیاز فوتبال بانوان را دارند؛ مگر فوتبال بانوان چقدر بودجه میخواهد؟ به نظرم مسئولین این باشگاهها در حق بانوان کشور کملطفی میکنند و این کم لطفی مثل اتفاق تلخی که برای مرحوم “ملیکا محمدی” افتاد، دامنگیر فوتبال ما خواهد شد و ما الان یکی از بهترین بازیکنانمان را از دست دادیم و ۲ تن دیگر بازیکنانمان در بستر بیماری هستند. هنوز رفتن ملیکا را باور ندارم
فکر میکنید کمبود زیرساختهای مناسب در حادثه تلخی که برای ” ملیکا محمدی ” رخ داد موثر بوده؟
خاتون بم تیم قابل احترامی است و خانم جعفری همه شرایط را برای بچهها فراهم کرده اما در نهایت زیرساختهای شهری مناسبی که یک بازیکن بتواند راحت فوتبال بازی کند، در بم فراهم نیست؛ نگاه کنید که در بخش آقایان چند تیم شهرستانی در تهران تمرین میکنند؟ دلیل این امر همان نبود امکانات در آن شهرستانهاست؛ کل قرارداد بازیکنان و هزینههای یک تیم بانوان به اندازه قرارداد یکی از بازیکنان آقایان است، چه ایرادی دارد که بودجهای در نظر بگیرند و این شرایط را برای بانوان هم فراهم کنند و بچهها بتوانند بدون دغدغه به فوتبالشان بپردازند؟ این خواسته غیر عرفی نیست و به نظرم تنها ناشی از کمکاری و کم لطفی مدیرانی است که حاضر به تیمداری در بخش بانوان نیستند.
بیش یک ماه از حادثه تلخی که برای ” ملیکا محمدی ” رخ داد میگذرد، توانستهاید با این موضوع کنار بیایید؟
هنوز رفتن ملیکا را باور نکردهام و هر فیلم، عکس و یا کلیپی میبینم، انگار یک خواب بد است و نمیتوانم باور کنم که ملیکا دیگر در جمع ما نیست؛ ملیکا برای همه ما خیلی عزیز بود و ما خیلی بهم نزدیک بودیم و در اردوها خاطرات زیادی داشتیم؛ از دست رفتن ملیکا شوک عظیمی بود و هیچ کدام از ما هنوز نتوانستهایم قبول کنیم که دیگر او را کنار خودمان نداریم. گلایهها دلی بود؛ به ما حتی خسته نباشید هم نگفتند….
بعد از مراسم خاکسپاری مرحوم محمدی استوری را در فضای مجازی منتشر کردید، درمورد آن توضیح میدهید؟
آن استوری کاملا دلی بود؛ زمانی که ما از جام ملتهای آسیا برگشتیم و بعد از بیش از چهل سال صعود کردیم، هیچ پاداشی به ما ندادند و حتی یک خسته نباشید هم نگفتند؛ البته مسئولین مشهد و خوزستان از بازیکنان استقبال کردند و بزرگی خودشان را نشان دادند، اما در بقیه استانها حتی یک زنگ هم به ما نزدند؛ ملیکا خیلی مثبت اندیش بود و همیشه نیمه پر لیوان را میدید. اما در این مورد همه ما گلایه داشتیم. مسئولین شیراز با ملیکا حتی یک تماس هم نگرفتند؛ اما همه آنها برای مراسمش آمده بودند و حتی به مادرش تندیس دادند، خوب الان دیگر به چه دردی میخورد؟ خود آن مسئولین خجالت نکشیدند که تا زمانی ملیکا زنده بود حتی یک خسته نباشید هم به او نگفتند؟
از عدم حضور ملیپوشان در مراسم مرحوم محمدی نیز گلایه داشتید، در این خصوص توضیح میدهید؟
من از غیبت آقایان در مراسم ملیکا تعجب میکنم؛ خیلی از تیمها تهران تمرین میکنند اما حتی یک نفر از آنها در مراسم نبود؛ درست که برخی از آن تیمها روز بعد بازی داشتند اما مراسم ملیکا ظهر برگزار شد و حداقل کاپیتانهای آنها میتوانستند به نمایندگی از بقیه تیم در مراسم حضور پیدا کنند و متاسفانه این نشان میدهد که برای بانوان ارزشی قائل نیستند.